əlbəəl

z.

1. Əldən-ələ, birindənbirisinə. Kitab əlbəəl gəzdi. – Muradım, səninlə verəm əlbəəl; Bu gülşən içində gəzəm əlbəəl. Aşıq Murad.

2. Cəld, tez, əlüstü, dərhal, o saat. Xubların yaxşısı olmaz kəmməhəl; İşarə edən tək gələr əlbəəl. Q. Z.. <Rəhim xan:> Sən gərək Tehrana səfər edib Mirzə Rzanın qızını əlbəəl şaha təqdim edəsən. C. C..